ನೀ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ಬಾಳೇನೂ ಬಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ಆದರೂ ಬದುಕಿನಾಸೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ಗೆಳೆಯಾ
ನೀ ನನ್ನ ನೋಡದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಈ ರೂಪವೇನೂ ಮುದುಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ಆದರೂ ಈ ತುಟಿಯ ಮಿಂಚಿನ ನಗೆ ಕಾಣುತ್ತಿರಲ್ಲಿಲ್ಲ
ಗೆಳೆಯಾ
ನೀ ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಮಾತಾಡಿರದಿದ್ದಲಿ, ನಾನೇನೂ ಮೂಕಿಯಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ಆದರೂ ಮಾತಿಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಶಕ್ತಿ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ............
ಗೆಳೆಯಾ
ನೀ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕದಿದ್ದಲ್ಲಿ , ನಾನೇನು ಮುಂದೆ ಸಾಗದಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ಆದರೂ ಆ ನಡೆಗೆ ಇಂತಹ ಗುರಿ ಇದ್ದಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ
ಗೆಳೆಯಾ
ನೀನಿಲ್ಲದೆಯೂ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಡೆದೀತು ಜೀವನ
ಆದರೆ ಆ ಜೀವನಕೆ ಇಂತಹದೊಂದು ನೆಲೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ
ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ನೀನು
ReplyDeleteಹೀಗಿರುತಿರಲಿಲ್ಲ ನಾನು...
ನಿಜ ಹಾಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಹೀಗಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಒಪ್ಪುವಂತಹುದೇ...ರೂಪಾ..ಚನ್ನಾಗಿವೆ ಸಾಲುಗಳು
ಅದರಲ್ಲೂ ಮೊದಲೆರ್ಡು ಸಾಲುಗಳು ಸಾರಾಂಶವಾಗಿವೆ...
ರೂಪಾ...
ReplyDeleteಸಂಗಾತಿಯ ಸಾಂಗತ್ಯ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ತರುವ ಮಧುರ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ನವಿರಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದೀರಿ.... ಅಭಿನಂದನೆಗಳು :)
ರೂಪಾರವರೆ...
ReplyDeleteಬಹಳ ಸುಂದರ ಸಾಲುಗಳು..
ಅನಿವಾರ್ಯವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ...
ಬದುಕಿಗೊಂದು ನೋಟ ಬದಲಿಸಿದ ಗೆಳೆಯ ಇಷ್ಟವಾಗಿದ್ದಾನೆ..
ಧನ್ಯವಾದಗಳು..
ನಿಜ. ಯಾರಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಏನೂ ವ್ಯತ್ಯಯವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ReplyDeleteಆದರೆ ನಾವು ಹೀಗಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ :)
ಇನಿಯನ ಸಾಂಗತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿನ ಸಾರ್ಥಕತೆ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನದಂತಿವೆ ನಿಮ್ಮ ಸಾಲುಗಳು..
ReplyDeleteಸೊಗಸಾದ ಕವನ
nice
ReplyDelete